Bir millet düşünün…
Ordusu dağıtılmış, başkenti işgal altında, meclisi susturulmak istenmiş. Halkı aç, yorgun, umutsuz bırakılmış.
Ve bir adam çıkıyor, “Ya istiklal ya ölüm!” diyor. Arkasından bir avuç inanmış yürek, sırtında mermi taşıyan analar, aç susuz savaşan Mehmetçikler, genç subaylar…
İşte 30 Ağustos budur.
Bir askeri taktik başarısı değil sadece; esareti reddetmenin, mandacılığı ayaklar altına almanın, bağımsızlık fikrini kutsal kabul etmenin adıdır.
O gün sadece düşman ordusu değil, korku, teslimiyet ve ihanet de yenilmiştir.
Ama aradan yüz yıl geçti. Şimdi dönüp kendimize soralım:
Bugün biz o ruhu gerçekten taşıyor muyuz? Yoksa sadece her yıl birkaç nutuk, birkaç bayrak töreni ile kendimizi mi avutuyoruz?
Çünkü 30 Ağustos’un mesajı açık ve nettir:
Bağımsızlık kimsenin tekelinde değildir.
Bir partinin, bir liderin, bir grubun malı değildir.
O, halkın alın teriyle, kanıyla, cesaretiyle kazanılmış ortak onurdur.
Peki, bugün ne görüyoruz?
Her kürsüde “vatan, millet” diyen ama arka kapıda koltuk pazarlığı yapan siyasetçiler…
Bir yanda şehit kanıyla sulanmış topraklarda adalet arayan halk, diğer yanda halkın vergilerini yandaşlarına peşkeş çekenler…
Bir yanda işsizlikten umudunu kaybeden gençler, diğer yanda saraylarda şaşaalı sofralar kuranlar…
Evet, 30 Ağustos bize bir zaferi hatırlatır. Ama aynı zamanda bir uyarıdır.
“Bu millet esareti reddeder, ihaneti affetmez,” uyarısıdır.
Ve unutanlara bir hatırlatma: Bu toprakların insanı, işgal ordularını dize getiren bir iradenin torunudur. Yeri gelir, kendi içindeki işgalcileri de tarihin çöplüğüne gömer.
30 Ağustos’un en büyük dersi şudur:
Toprak sadece üzerinde yaşadığımız alan değil, uğruna ölümü göze aldığımız onurumuzdur.
Ve o onuru kimse, hiçbir iktidar, hiçbir siyaset, hiçbir çıkar grubuna teslim edemez.
Bugün koltuk için halkın iradesini hiçe sayanlar,
Bugün bağımsızlığı menfaat için pazarlık konusu yapanlar,
Bugün 30 Ağustos’un anlamını hamaset nutuklarına indirgeyenler…
Bilsinler ki: Bu milletin zaferleri sadece geçmişte değil, gelecekte de yazılır.
Çünkü 30 Ağustos, tarihin sayfalarında donmuş bir gün değil; Her kuşağa, her siyasetçiye, her vatandaşa seslenen bir haykırıştır:
Bağımsızlık, sizin koltuk sevdanızdan büyüktür!
