E-devlet üzerinden sahte diplomalar başta olmak üzere birçok önemli belgede yapılan büyük sahteciliğin ortaya çıkması ile başlayan skandalın yankıları dinmek bilmiyor. Olanlar zaten tüm kamuoyunun ve okurlarımızın malumudur. Hiç alakasız insanların, hiç gitmedikleri lisans, yüksek lisans, doktora programlarından mezun edildiği; yakından uzaktan alakası olmayanların, üniversitenin kapısının önünden geçmeyenlerin psikoterapi yapabildiği, hatta bunları bile hafif gösterecek bir şekilde bir uyuşturucu satıcısının polis yapıldığı bir Türkiye tablosu var karşımızda!
Rejim zaten tepeden tırnağa bir “sahte diplomalılar düzeni” olduğu için aslına bakarsanız bu olan bitenlerin hiçbirisine çok şaşırmamak lazım. Bu sistem tarafından Türkiye’nin her anlamda canına zaten okunmuştu şimdi sadece bunların ortaya dökülmesini, kayda geçmesini izliyoruz.
Fakat işin bundan da önemli bir boyutu var ki bu doğrudan Türkiye’deki politik aktörlerin özellikle de muhalefetin siyaset ve strateji üretirken kendilerine referans aldıkları bir ön kabulü de yerle bir ediyor: Türkiye’de seçimlerle bir şeyler yapmanın mümkün olduğu…
Artık şu nettir: e-imza ile sahte diploma üretilen bir ülkede, çok rahatlıkla sahte vatandaş, hayalet seçmen de üretilebilir ve açıktır ki üretilmiştir. Yıllardır yaptığımız hesaplarda çıkan tuhaflıklar, vatandaş ve seçmen sayısındaki tutarsızlıklar, açıklanamayan artışlar gibi meselelerin tümünün açıklaması artık elimizdedir. Dün yazarımız Özgür Erdem’in yazısında da diğer yazarımız Ali Özsoy’un güncelliğini hiç yitirmemiş olan ve bu konuyu yıllar öncesinden tespit eden yazısında da bu hayalet seçmen meselesi ortaya konmuştu. Ayrıntıları görmek isteyenler bu yazılara bakabilir. Ancak buradan gördüğümüz şey şudur ki muhalefetin ve özellikle CHP’nin “Biz AKP’yi, Tayyip Erdoğan’ı sandıkta yeneceğiz” argümanı tabiri caizse mutlak butlana uğramıştır.
Sandıklara sahip çıkmayı, seçim güvenliğini şimdilik bir kenara bırakalım. Zaten görünen o ki daha o aşamaya gelinmeden iş elektronik ortamda, e-devlet zemininde, e-imza ile, sahte vatandaşla, sahte seçmenle çoktan bitiriliyor. Bu noktada “Ben seçimle iktidarı değiştireceğim AKP’yi yeneceğim” yaklaşımı son derece çürük bir zemin üzerinde ve anlamsız kalıyor.
Bırakalım verdiğimiz oya sahip çıkmayı, daha memlekette toplam kaç seçmen olduğunu bile bilmiyoruz. Çünkü belli ki tüm bu rakamlar isteğe göre yapılan üretimle değiştirilebiliyor!
Böyle bir ortamda seçim güvenliğinden bahsedilemeyeceği gibi aslında gerçek bir seçimden de bahsetmek mümkün değildir.
İşin bu boyutunu ısrarla görmezden gelerek politika yapmaya kalkmak, seçimlere hazırlanmak ya siyasette asla kabul edilemeyecek bir saflıktır ya da doğrudan doğruya muhalif halk kitlelerini kandırmaktır.
Seçimlerin “mış gibi” yapıldığı ortada… Peki ya muhalefet de bu olanlara gözünü kapatıp “mış gibi” muhalefet olmayı, “mış gibi” seçimlere girip, “mış gibi” demokratik yollarla yenilmeyi kabullenecek mi? Esas mesele budur.
Bu apaçık gerçekleri görmeden, dikkate almadan Türkiye’de bırakın siyaset yapmayı bir cümle yazı yazılamaz.
