CHP, savrulduğu yönler, politik zikzakları ve yaşadığı her şeyin yanı sıra AKP ile birlikte Türk muhalefetinin “toplanma alanı” durumunda.
Ama bu toplanma alanı neden 20 yıldır bir “toparlanma alanı”na dönüşüp atılım yapamıyor diye sorarsanız, dün bunun çok güncel bir cevabı geldi. Ekrem İmamoğlu’nun, danışmanları aracılığıyla İsmail Saymaz’a verdiği mülakatı okuyun.
İmamoğlu, kendisine, İBB’ye ve CHP’li diğer belediyelere yapılanları çok net kumpas olarak tanımlıyor. Hatta adresi de net bir şekilde belirtiyor. Tüm bunların Erdoğan’ın talimatıyla yapıldığını açık açık beyan ediyor.
“Fidye siyaseti” diyor, “devletin yargısını ele geçirdiler” diyor, Çerçioğlu örneğini anlatıyor…
Tamam, bunlar doğru.
Ama sonra İsmail Saymaz, konuyu Meclis’teki komisyona getirince; İmamoğlu, bambaşka bir gezegenden konuşmaya başlıyor.
CHP’nin “komisyon zaten CHP’nin fikriydi” hezeyanına sarılıyor. Bu, hakikaten kontrol sahibi olmadıklarının önemli bir emaresi. Her şeyden önce CHP, illegal yöntemlerle kurulan hiçbir oluşuma sahip çıkmamalıydı. Ne TBMM İçtüzüğü’nde yeri var ne de Anayasa’da.
İmamoğlu ve bir kısım –saf diyelim– CHP’liye göre terörü bitirmenin yolu demokratikleşmekmiş. Teröristle uzlaşma olmayacağını, teröristin akıbetinin ya hapis ya toprak olacağı temel gerçeğini zaten geçiyorum. Tam tersine, teröristle uzlaşmak, kaldıysa iki gıdım demokrasiyi de bitirir! AKP, bizzat terör rejimi olduğu için demokrasimiz yok. Modern demokrasinin bu en temel ilkesinde polemik yapmak bile vakit kaybı.
İsmail Saymaz, bir adım daha ileri gidiyor ve İmamoğlu’na tam da arzu edeceği soruyu soruyor:
“Diğer yandan CHP’li belediye başkanları tutuklanıyor. Operasyonlar ve tutuklamalar devam etse bile CHP komisyonda kalmaya devam edecek mi?”
Cevap çok acınası:
“Evet, iktidarın yargı eliyle ve farklı yöntemlerle süreci sabote etme çabasını görüyor ve sürece dair samimiyetini de sorguluyoruz.”
İmamoğlu’na göre iktidar, CHP’lileri içeri atarak son derece kapsamlı bir hukuksuzluk rejiminde ve yıldırma operasyonu yürütüyor. Aynı iktidar, tüm bunları terör açılımı yaparken yaptığı için tutarsız mı olmuş oluyor?
Hatta İmamoğlu’na göre; “Tutuklanması ‘Terörsüz Türkiye’ ismiyle başlayan sürece yönelik gerçekleştirilmiş en büyük sabotajdır.”
Devamında:
“Bugün Türkiye’nin iki temel meselesi var: Birisi ‘Terörsüz Türkiye’ ismiyle başlayan süreç, diğeriyse CHP’ye yönelik kuşatmadır. Bu iki olay arasındaki ilişkiyi anlamayan, yapılan sabotajı görmeyen ve kimin neyi amaçladığını fark edemeyenler; ışıksız yolda fenersiz, açık denizde yelkensiz siyaset yapanlardır.”
Yani İmamoğlu, iki süreç arasında bir bağlantı olduğunu tespit edebiliyor ve Saymaz’ın da soruları böyle çanak tutarak geliyor… Yani İmamoğlu kendince istediğini alıyor. Ama vardığı sonuç, gördüğünüz gibi Stockholm sendromunu andırıyor.
AKP’nin CHP’yi kuşatması ile ikinci PKK açılımı, birbiri ile tamamen uyumlu. Ekrem beyin zannettiği gibi, biri öbürüne sabotaj değil. Bu bir paket program.
Şu ana kadar kaç tane eli kanlı alçak terörist salıverildi? Kaç tane CHP’li içeri alındı? İmamoğlu, Saymaz’a saydırsaydı öğrenirdi aslında.
Ona bile gerek yok! DEM’li Bakırhan, CHP’ye ne demişti hatırlayın: “Sürece katılırsanız belki bazı belediye başkanlarınız çıkar.”
CHP’ye kurulan faşist kumpasın itirafıydı bu!
Ama İmamoğlu, bir ay önce övgüler dizdiği Bahçeli’nin kendisine acımasızca saldırmasına bile uyanamaz halde.
Kendisi nasıl olanca iyi niyetiyle celladı olan AKP’nin, MHP’in, DEM’in üstüne titriyorsa, tüm bu yaşadıklarına gizemli bir gizli öznenin “sabotajı” diyorsa; biz de şimdi tüm iyi niyetimizle şu tespitte bulunalım:
İmamoğlu ve sürece destek veren tüm safdil CHP’liler ve kasabın bıçağını yalayan her muhalif Stockholm sendromundan muzdarip olmalı.
