Boğaziçi Üniversitesi ve ODTÜ’de mezuniyet törenlerinin iptal edilmesi, buralara atanan AKP’li bürokratların “kalabalık korkusunu” açıkça gösteriyor. Temelinde eziklik ve özgüvensizlik bulunan ruh halinin yansımaları bu engellemeler. Festivallerin, öğrenci şenliklerinin, konserlerin yasaklanmasının sebebi gençlerin bir araya gelmesini yasaklamak.
Senelerce buralarda okumak için emek harcamış ve yaşamlarındaki yeni dönemin başlangıcındaki öğrenciler açısından çok önemli olan bir mezuniyet kutlaması, buralardaki kayyumlar için bir kabusa dönüşüyor. Muhtemeldir ki gün boyunca toplantılar yaparak yapılacak protestolara karşı tedbir almaya çalışıyorlar. Tek başlarına kaldıklarında da hemen sosyal medyaya girip törenlerde düşebilecekleri içler acısı durumu kafalarında canlandırıyorlar. Ve bu durum gerçekten de “sıradan insanlar” için onur kırıcı.
Diğer taraftan törenleri engelleyenlerde “onur” kavramından söz etmek mümkün değil. Bu insanların hepsi birilerinin üzerine basarak, bazı şeylerin üzerinde tepinerek buralara gelen, insani duygularını çoktan yok etmiş bir insan tipini temsil ediyor. “Onursuzluğu” içselleştirebilmiş seçilmiş kişiler bunlar. Yani birilerinin onlara tepki göstermesi onları rencide etmiyor, arka planda daha farklı bir şey var: Günün birinde kaybedeceklerini bilmekten kaynaklanan bir korku.
Bu yüzden de kendilerine yönelik protestoları “mimimuma indirebilmek” hem kendilerine biçilen kölelik misyonunun devam etmesi adına hem de bu misyonun yaratabileceği suçları en aza indirmek açısından önemli.
Törende muhtemel bir AKP protestosunu gözünüzün önüne getirin. Herkesin elinde cep telefonu, sosyal medyada paylaşılmaya başlamış bile! Rektör (muhtemelen katılamaz) ya da rektör temsilcisi acele bir karar vermek zorunda. “Güvenlik” müdahil olmazsa idareciler açısından sıkıntı çok büyük olabilir. Ancak güvenliğin davet edilmesi de darbe dönemlerinde bile yapılmamış bir şey ve bu durum da gelecekte sıkıntı yaratabilir.
İşte kayyumlar da böylesine bir ikilemle karşılaşmamak için en kısasından törenleri iptal ediyorlar. “Güvenlik” gerekçesi bu tür anlarda imdada yetişecek bir anahtar. Ancak korkunun ecele faydası yok. İdarecilerin düştükleri durum ibretlik. Gelecekte onlar açısından “Törenleri biz iptal etmedik, bizden iptal etmemizi istediler.” demelerinin de bir hükmü yok. Köle bile olsa kişi yaptığından sorumludur.
Polis de olsa, rektör de olsa, bakan da olsa herkesin önünde “simit satıp onurlu yaşamak” gibi bir seçenek var. Tehdit ve şantaja boyun eğmek AKP’nin yarattığı düzene yardım ve yataklık için gerekçe olamaz.
Protesto etmek aslında bir vicdan çağrısıdır. İnsani özelliklerini tamamen yitirmemiş kişiler açısından gerçeklerle yüzleşmek açısından bir fırsattır. Kişi ne kadar sevilmediğini, ne kadar nefret edildiğini görebilir. Çoğunlukla olmaz ama farklı bir karar alır ve uygular. Düştükten sonra edilen tövbenin anlamı yok!
