İşgalin ilk 3 saatinde Rusya’nın nasıl bir batağa saplandığını herkes görüyordu. Aslında dünya 24 Şubat sabahı Rus işgaline değil, Ukrayna gerçeğine uyandı. Ukrayna, kadını erkeği, yaşlısı genciyle ordulaştı.
Askeri savaştıran tank top tüfek, teknolojik üstünlük değildir. Savaşı kazandıran rakamsal avantaj değildir. Askerin şarjörünü halkının inancı doldurur. Halkın inancını ise önderliğin duruşu kaim kılar. Zafer düşmanın savaşma azmini kırmakla gelir, askerini değil… Ukrayna’nın kara toprağında Rus askerinin savaşma azmi dağıldı gitti. Belki hiç yoktu.
Vatan hissinden muaflaşmış yoz dilli köşe kalantorlarının sabuklamasına bakmayın siz. “Komedyen Zelenskiy”, Sovyet dağılışının ardından ulusal uyanışta ikinci perdeyi açtı. Kazakistan’ın Kantar (Ocak) olaylarının 1986 Jeltoksan’ına (Aralık) benzetilmesi hiç boşuna değil. Kazak halkının meşru direnişi yitirilmiş görünüyordu ama bakın görün işte top nereye sekti…
Rusya, işgalin haftası dolmadan tarihin en kapsamlı jeopolitik ve ekonomik kuşatması altında. Yılların gönülsüzü İsveç ve “Baltıkların dengesi” Finlandiya şu an NATO’ya koşuyor. AB ve NATO fiilen birleşti. Rus kuklası diye burun kıvırdığımız Tokayev bile Ukrayna işgaline asker göndermeyi reddetti. Çin bile Rus emtiası için bankaların kredi açma hakkını kısıtladı. Hava sahasını deniz yollarını Ruslara kapatan kapatana…İkinci Dünya Savaşı’nda Hitler’e karşı bile bu hızda ve bu kadar keskin ve bilenmiş bir dünya mutabakatı görülmemiştir. Öyle bir noktaya geldik ki, NATO’nun ileride BM’ye dâhil olup Güvenlik Konseyi’nin yerini alıp alamayacağı konuşulur oldu. Milyar yıl kadar önce kendi DNA’sı olan mitokondri ve kloroplastın kendinden aciz bir proto hücreye katılması gibi…
Ama Putin’e sosyalist diyememenin kıvranışıyla en uç noktadaki din karşıtı solcular bile bir bakıyorsunuz katı bir dinî retorikle “Putin bunu hesap etmiştir zaten” diyorlar. Gavs mübarek! Sol(!) çevreler, o çevrelerin akıntısına kapılmış bir kısım güya-Atatürkçü muhalif ve “R4bia” işaretini artık yapmaması gerektiğini aylar sonra daha yeni fark eden AKP’liler halen kendine gelebilmiş değil.
Rus köy imparatorluğunun bunları hesap edip etmemiş olması önemli değil. Bana kalırsa Putin, işgal planlarını Trump kaybedince hazırlattı, Almanya’da CDU seçimi kaybedince masaya serdi. Ama bu bile önemli değil.
Önemli olan, şimdi ne olacak?
Rusya oligarşik bir imparatorluk. Putin bu oligarşi sayesinde var. Oligarşi de şimdiye kadar onun sayesinde var oldu ve büyüdü. Rus halkının kanını hep beraber emdiler. Rus devletinin sivil-askeri-diplomatik bürokrasisi bu oligarşi ile şekillenmiş vaziyette. Ve ilk darbeyi işte bunlar yedi. Trilyon dolarlar mertebesinde “löp et” artık yok. Bununla kalmadı, potansiyel de gitti. Rusya boğuluyor. En büyük oligarklardan Mikhail Fridman’ın işgale muhalefet etmesi bu yüzden önemli.
Putin’in tepede oligarklara, ortada bürokrasiye ve en altta köylü deduşkalara, babuşkalara ve serseri gopniklere vaadettiği “20. asrın en büyük jeopolitik felaketi”nin intikamı bir haftada başlarına yıkıldı. Yıkılmakla kalmadı, 21. asırda daha büyük bir felaket olarak üstlerine çöküyor.
Hazinedeki 600 milyar doların her gün 20 milyarını harcasalar zaten çok çok 30 gün dayanabilirler ama o parayı kullanacakları Pazar da artık kapalı. Bankalar ve ATM’ler durdu. Askeri fabrikalar malzemesizlikten tıkanmış durumda.
Kremlin’deki en üst düzey isimlerin çocukları bile şehirlerdeki savaş karşıtı kalabalıkların içinde. Rus kentleri devlet aygıtının olanca gaddarlığına rağmen ayakta.
Henüz doğrulanmasa da Genelkurmay Başkanı Gerasimov’un görevden alındığı söylentileri ısrarla yayılıyor. Bu Batı cephesinin bir yalanıysa bile son derece tehlikeli. Son hallerini gördünüz. Putin masanın başında, 3 metre ötede Savunma Bakanı Şoygu ile Gerasimov yan yana… Suratlar balon gibi ve mosmor. Ama Putin’in darbe çağrısı yaptığı Ukrayna Savunma Bakanı Başkomutan Zelenskiy ile omuz omuza!
90’ları hatırlayın. Org. Necip Torumtay, siyasi iradenin isteğini yerine getiremeyeceğini fark ettiği anda istifayı basmış, Özal da askerin gönülsüzlüğünü aşamayacağını fark edip Irak’a bir koyup beş alamamıştı. O gün demokrasinin nasıl bir nimetini yediğimizin halen kimler farkında?
Rusya için için kaynıyor. “Stratejik deha (!) Putin”, iktidarı elinden huzurla alıp kendisine adaletle muamele edecek kimseyi ortada bırakmadı. Öldürdü, kaçırttı, hapsetti… Yani içeride oluşan basıncı atacak demokratik hiçbir kanal yok. O halde bu basınç “başka türlü” sönümlenecek. Bir Stauffenberg mi, Kabakçı Mustafa mı yoksa dört kişilik hal hey’eti mi bilemem…
Kesin olan, artık Kremlin’in üstünde bir hayalet dolaşıyor. Darbenin hayaleti…