CHP ve İyi Parti; Ali Babacan’ı, Davutoğlu’nu, Saadet Partisi’ni ve Demokrat Parti’yi de aralarına alarak bir muhalif blok oluşturdular. Altılı Masa denilen bu blok aslında tüm bileşenlere oy anlamında zarar verdi. CHP ve İyi Parti dışındaki partilerin oyları, CHP listelerinden girdikleri için güneş görmüş kar gibi eridi, toplamda %1’i bile bulamadı. Bu partilerle yapılan işbirliği, CHP’nin yükselebilecek oyu da bir soğuk hava deposundaki gibi dondurdu.
Altılı Masa’nın aslında ana teması, Kılıçdaroğlu’nun adaylığını Meral Akşener’e kabul ettirmekti ve Altılı Masa’nın içinde gizli bir “Beşli İttifak” söz konusuydu. Bu dört küçük partiye cömertçe dağıtılan milletvekilleriyle Kılıçdaroğlu’nun adaylığı konusunda destekleri alınmıştır. Böylece, Meral Akşener’e önceden “Gösterilecek adayla ilgili karar ancak oy birliğiyle alınacak” dendiği halde Kılıçdaroğlu’nun adaylığı konusunda “Biz beşimiz anlaştık” şeklinde dayatma yapılabilmiştir. Ayrıca, bu dayatma üzerine Akşener’in masadan kalkması ve ardından birkaç gün sonra geri dönmesi İyi Parti tabanında “tutarsızlık” olarak değerlendirilmiştir. Bu nedenle İyi Parti’nin bir kısım oyunun MHP’ye geri döndüğü ya da Zafer Partisi’ne geçtiği söylenebilir.
Kılıçdaroğlu’nun HDP ile yaptığı görüşmeler de İyi Parti’ye zarar vermiştir. İyi Parti’nin seçimden önce “En az %15, belki %20’ler” olarak ifade edilen oy oranı bu iki nedenle %10’un bile altına inmiştir. Kısacası Altılı Masa, İyi Parti’yi yakmıştır…
HDP ile yapılan görüşmeler ve Altılı Masa’nın diğer bileşenlerinin Sadullah Ergin gibi adaylarının CHP tabanında yarattığı rahatsızlık, CHP’den de bir kısım Atatürkçü oyun Muharrem İnce ve Memleket Partisi’ne (İnce’nin adaylıktan çekilmesiyle birlikte Sinan Oğan ve Zafer Partisi’ne de) kaymasına yol açmıştır.
İttifakların gücü basit aritmetikle değil “cebir”le ölçülür. Altılı Masa’da kurulan ittifak aslında bütün bileşenlere zarar vermiştir. Ancak Altılı Masa’daki dört küçük parti, oyları çok azalmışsa da, kazandıkları milletvekili sayısı bakamından çok avantajlıdır. Bu nedenle Altılı Masa’nın sadece CHP ve İyi Parti’ye zararının dokunduğu söylenebilir.
Kılıçdaroğlu seçimlere “ateş” anlamına da gelen “piro” lakabıyla girmişti. Demek ki, “Piro”nun ateşi, CHP’nin ya da muhalefetin yolunu aydınlatmak yerine İyi Parti ve CHP’yi yakmıştır.
Ayrıca 2018 Cumhurbaşkanlığı seçimleri sonuçlarıyla da karşılaştırdığımızda, Kılıçdaroğlu’nun Altılı Masa stratejisinin verdiği zarar daha net görülebilir. 2018’de Muharrem İnce %30,64 oy almıştı. Akşener’in %7,3, Demirtaş’ın %8,4, Karamollaoğlu’nun ise %0,9 oyu vardı. Tümünün oyları toplandığında, 2018’de %48’e ulaşan bir oy bloğu söz konusudur. Son seçimde ise Kılıçdaroğlu %44,9 oy almıştır. Yani muhalefet açısından yaklaşık 3 puanlık bir düşüş söz konusudur. Kılıçdaroğlu’nun %45 oy almasını “başarı” olarak görenler, aslında %48’den %45’e düşüşün hesabını sormalıdır. Altılı Masa stratejisi, demek ki, Kılıçdaroğlu’nun adaylığına da zarar vermiştir.
