Bağımsızlık savaşımız bitip Cumhuriyet ilan edildiğinde Türk Devrimi başlamıştı. Atatürk’ün veciz deyimiyle artık medeniyet savaşı verecektik.
Atatürk, bir imparatorluktan kurtarabildiğini kurtarmış, doğduğu şehir olan Selanik’i bile anılarında bırakmıştı. Musul için savaşa da girebilirdi belki ama bunu göze almadı çünkü kurtardığı milleti böylesi bir dış politika kumarında kaybedecek kadar gözünü karartmamıştı.
Onun için savaş bitmişti; artık yurtta sulh cihanda sulh dönemiydi.
…
Atatürk, meslekten asker olmasına rağmen gerçek devrimin sivil bir devrim olduğunu, asıl büyük savaşın medeniyet savaşı olduğunu biliyordu. Bu nedenle ülkenin zaten kıt olan ekonomik kaynaklarını askeri alana, savaş sanayisine, silahlanmaya falan aktarmadı.
Atatürk döneminde ekonomik kalkınma için, sanayi için, tarım için yatırım yapıldı, öncelik halkın ekonomik durumunu düzeltmekti.
Atatürk döneminde büyük bir eğitim seferberliği başlatıldı, öncelik halkın eğitimi ve gelişimiydi.
Atatürk döneminde kültürel alana yatırım yapıldı, sanat desteklendi, tarih ve dil kurumları kuruldu. Siper kazılmadı arkeolojik kazılar yapıldı.
…
Atatürk, çağdaş bir Türkiye yaratmak için 15 yılda inanılmaz büyük işler başardı.
Çünkü bir şeyin farkındaydı: Osmanlı’nın işgale uğramasının nedeni askeri değildi,Osmanlı’nın askeri olarak geri kalmış olmasının nedeni de askeri alanda yeterli yatırım yapılmamış olması değildi.
Askeri geri kalmışlığın altında ekonomik geri kalmışlık, ekonomik geriliğin altında ise bilimsel ve kültürel alanda gerilik vardı.
O nedenle en köktenci devrimci tavrı alarak, barış içinde ekonomik, bilimsel, kültürel kalkınma için topyekün bir milli devrim başlattı.
…
Türkiye bugün dünyanın en güçlü ordularından biri. Bunun temel nedeni, barış içinde yetişmiş kalifiye çağdaş insan gücü. Bunun nedeni ise Atatürk’ün doğru yere yatırım yapması: Eğitime.
Ya İran?
İran, sözde İslam Devrimi’ni yaptıktan itibaren, yani 1979’dan bu yana tam 45 yıldır sadece ve sadece savaşa yatırım yaptı.
Petrol zengini bir ülke olmasına karşın İran’ın bir sanayisi yok çünkü sanayiye yatırım yapmadı. İran’ın petrol ticareti dışında ticari gücü de yok, tarım alanında da geri kalmış durumda. Eğitime, kültüre, sanata hiç girmiyorum bile…
İran, tam 45 yıldır dünyadan kopuk, sadece rejimi koruyan orduya yatırım yapan, tüm kaynakları uçaklara, füzelere, bombalara harcayan, halkını aç ve sefil bırakan, açlığa mahkum ettiği yetmezmiş gibi tüm özgürlüğünü de elinden alan bir ülke.
Peki sonuç ne?
İsrail daha ilk günden İran’ın 45 yıllık tüm askeri altyapısını yok etti.
Ve en son olarak ABD İran’ın nükleer altyapısını da yok etti.
Yani 45 yıllık yatırım sıfırlandı.
Her yıl en az 10 milyar doları silahlanmaya ayıran İran’ın son 45 yılda yaptığı silahlanma giderlerini, askeri harcamalarını, giriştiği savaşların giderlerini, beslediği vekil ordularının maliyetini, bunları sürdürebilmek için giriştiği istihbarat harcamalarının hacmini bir hesap edin.
İran, iktisadi olarak yanlış yere yatırım yapıp en sonunda iflas etmiş bir şirket gibi.
Ama şirket değil bir devlet.
90 milyonluk bir halkın sadece kanını ve canını değil tüm varlığını sapık bir ideoloji uğruna yok ettiler.
…
Kısacası İran’ı yok eden emperyalizmin bombaları değil, 45 yıllık İslamcı rejimdir.
Sadece İran için değil, Ortadoğu’daki diğer İslam ülkeleri için de verilecek en önemli savaş, emperyalizme karşı silahlanmak değil İslamcı rejimlerden kurtulup bir an önce çağdaşlık savaşına girişmektir.
Yıllarca komşu ülkelere İslamcı rejimini ihraç etmek için savaşan İran için yol bitmiştir artık komşu Türkiye’den Atatürk’ün çağdaşlık savaşını ithal edebilirler.
