Devlet Bahçeli’nin grup toplantısında yaptığı “Şartlar çıkmaz hale bürünürse NATO’dan çıkmanın bir alternatif olarak gündeme getirilmesi, farklı bir güvenlik örgütünün kurulması” açıklaması, son dönemlerde Türkiye’de belirgin biçimde ortaya çıkan batı düşmanı bir söylemin dile getirilmesi açısından önemli.
“NATO ile birlikte var olmadık, NATO’suz da yok olmayız.” diyen Bahçeli’nin açıklamalarını “klasik bir Bahçeli” açıklaması olarak görüp ciddiye almamak yanlış olur. Bahçeli kendi kişisel fikrini açıklamaktan çok, Türkiye’de gelişen politik atmosferi anlatan bir söylem kullanıyor.
Geçtiğimiz aylarda benzer bir açıklamayı AKP’nin sembol isimlerinden işadamı Ethem Sancak’ın da yaptığı düşünüldüğünde; işadamından emekçisine, sağcısından solcusuna, faşistinden sosyalistine kadar kendisini “NATO düşmanlığı” ile formüle eden farklı bir ittifakın ortaya çıktığı çok açık.
Bu garip işbirliğini sadece güncel politik söylemlerin örtüşmesiyle açıklamak naif bir tutum olur. “Batı karşıtı” bu söylemlerin özünde Çin ve Rusya’nın 5. kol faaliyeti olduğunu, toplumun her kesiminden üyesi bulunan masonik bir Avrasyacı örgütlenmenin etkin olduğunu görüyoruz. En azılı faşistlerle, kızıl sosyalistlerin aynı kelimeleri seçmeleri elbette tesadüf olamaz. “Avrasyacı Şebeke” bunların hepsini bir şekilde memnun ediyor, bu “memnuniyet” üzerinden nüfuzunu arttırıp yeni insanlara ve kesimlere ulaşabiliyor.
Türkiye’deki tüm muhalif siyasetlerin ezberlerden kurtulup yeni sorular sorması gerek. AKP’nin bir Amerikan projesi olduğunu, Erdoğan’ın aslında bir “NATO mollası” olduğunu yıllardır yazıyoruz ve anlatıyoruz. Ancak geldiğimiz noktayı sadece bunlarla açıklamak önümüzdeki süreci anlamak ve AKP’nin hamlelerini yorumlamak açısından yeterli olmayabilir.
Sosyalistler Bahçeli’nin NATO karşıtı açıklamalarını “samimi” bulmayabilir ve ciddiye almayabilir ancak AKP siyasi iktidarı kaybetme ihtimaline karşı batı bloğuyla topyekun bir kavgaya girmesi ihtimalini masanın üzerinde tutuluyor. Rusya – Ukrayna savaşı, gerginliği azaltsa da AKP’nin çatışmanın devamını tercih etmesi uzak bir olasılık değil.
Finlandiya ve İsveç’in NATO üyeliği üzerinden yapılan pazarlıkların sonuçsuz çıkması, iç siyasetteki farklı gelişmelerle birleşince farklı bir noktaya da evrilebilir. “Batıcı AKP” söz konusu olan kendi siyasi bekası olduğunda, batıyla kavga etmeyi de göze alabilir. Küçük kıvılcımlar, son dönemde AKP ve batı arasında oluşan derin ayrılığı daha da arttırabilir.
Bu yüzden Bahçeli’nin açıklamalarını iktidar bloğunun içindeki tartışmaların dillendirilmesi olarak okumakta fayda var. Amerikancı denilen liderlerin Amerikan müdahaleleri sonucunda devrildiklerine şahit olduk. Dostluklar ebedi değil. Teorilerimizin bozulmaması adına bu gerçeklikleri görmezden gelmek, iktidarın farklı yönelimini “samimiyetsizlikle” açıklayıp arkasına bakmamak “işimize gelebilir” ancak gerçeği açıklamaz.
Toplumun bağrında ortaya çıkan “batı karşıtı” söylemleri, sosyalist mücadeleyle açıklamak, “halkın bilinçlenmesi” gibi şeylerle anlatmak doğru bir politik tutum olamaz. Bu yeni durum siyasi İslam’ın iktidarda olması ve ürettiği ideolojik argümanların topluma empoze edilmesiyle ilgili. Ortada sevinilmesi gereken “ilerici” bir durum yok. “NATO karşıtlığı ve batı düşmanlığı” bu politik söylemlerin en önemlileri ve en sık kullanılanları.
Bu durumu ortaya koyarak iktidar bloğunun NATO’nun karşısında olduğunu ortaya koymak kimseyi NATO’cu yapmaz. Ancak AKP’nin yarattığı NATO düşmanlığından nemalanmaya çalışmak insanı gizli AKP’li yapabilir.
AKP geçmişte liberallerin ordu düşmanlığından faydalanıp, onları mayın eşeği olarak kullandı ve “yetmez ama evet!” dedirtti. Şimdi de benzer biçimde muhaliflerin NATO düşmanlığından faydalanıp, onları farklı bir konuda aynı zemine çekmeye çalışıyor. Bundan sonrası herkesin kendi tercihi!
