Türkiye’nin kaymağını yiyen, ülkenin kaynaklarını kendi çıkarlarına sömüren, sömürten, çocuklarımızın, torunlarımızın, genç kuşakların geleceğini karartan tayfanın çok sevdiği iki cümle vardır:
“Nihayetinde hepimiz aynı gemideyiz.”
“Nihayetinde demokrasilerde en son karar mercii seçmendir, halktır.”
22 yıllık bir AKP iktidarı boyunca, AKP oligarşisi semirip durdu. Türkiye yoksullaştı. Onlar milyar dolarlık servetler yaptılar. Bu ülke tarihinin görmediği vurgunlara, yine Türklük tarihinde benzeri olmayan ihanetler eşlik etti.
Ve sıklıkla “aynı gemideyiz”, “takdir seçmenindir”, “bir tek halka hesap veririz” lakırdıları havalarda uçuştu.
“Seçmen” dedikleri halk, elinden geleni yaptı bu lanet partiden kurtulmak için. Olaysız, hilesiz seçim geçmedi. Yeri geldi bombalar patladı, yine seçim yaptırıldı. Türk halkını yıldırmak için 10 milyonluk yeni bir “güruh” ithal ettiler be! 1 milyonunu “vatandaş” yapıp oy kullandırttılar. “Türk Milleti”ni yok edip, yerine “Bu Millet” garabetini getirmek için yapmadıkları kalmadı.
Yine de Türk halkı pes etmedi.
31 Mart 2024’te Türk halkı, kesin ve kati bir şekilde AKP’ye yine “git” dedi. Halkın yüzde 68’i AKP dışında partilere oy kullandı. Ana muhalefet partisi CHP %34 oy aldı. 1977’den itibaren ilk kez birinci parti oldu.
Ancak ne oldu?
“Efendim seçmen yumuşuma istedi, hadi herkes birbirini ziyaret etsin.”
Yahu adamı deli etmeyin. 22 yıldır sergilediğiniz “demokrasi”, “milli irade” tiyatrosunun en büyük repliği neydi? “Seçmen böyle istedi.”
Seçmen AKP’ye “defol” diyor işte. Ne oldu da şimdi, “yeni anket yaptık seçmen normalleşme istiyormuş” diye sandık sonuçlarını göz ardı ediyorsunuz.
İlk önce Özgür Özel bizzat AKP lideri Tayyip Erdoğan’ın ayağına gitti. Erken seçim istemiyormuş, müzakere istiyormuş. Sonra İyi Parti Genel Başkanlığı’ndan istifa eden Meral Akşener gitti. Özgür Özel bunu eleştiremedi bile. “Herkes birbiriyle görüşebilir” dedi. Çünkü kendisi Tayyip Erdoğan ile yine görüşecekti. Ve bugün de Tayyip Erdoğan CHP’ye gelecekmiş. CHP Genel Merkezi’ne Cumhurbaşkanlığı forsu flaması çekilecekmiş.
Kılıçdaroğlu güya eleştiriyor. Onun da “kontrollü darbe” dediği 15 Temmuz’dan sonra Yenikapı’daki AKP mitingine gittiğini hepimiz biliyoruz. “Müzakerecilik” denen uğursuz gelenek kendi döneminde kökleşti. Milyonlarca insanın katıldığı Adalet Yürüyüşü, Enis Berberoğlu ve kendisi hakkındaki dosya ile ilgili gizli-açık müzakereler sonucu dağıtılmadı mı?
Şimdi de müzakerelerin odağında Osman Kavala var. Ben defalarca Osman Kavala’ya ve diğer siyasi tutuklulara yönelik hukuksuzluğa itiraz ettim. Kaldı ki o siyasi cenah, Başyazarımız Gökçe Fırat’a yönelik sayısız hukuksuzluğa, 5 yılı bulan kanunsuz tutsaklığa karşı gıkını bile çıkarmadı. Bugün de Osman Kavala ve özellikle Gezi Davasından tutuklu herkes serbest bırakılmalı diyorum.
Belli ki sadece Özgür Özel’in değil, Meral Akşener’in Tayyip Erdoğan ile görüşmesinde de Osman Kavala müzakereleri ön plana çıkıyor. Hadi bakalım kendinizce hayırlı bir iş yaptınız. Kavala çıktı. On binlerce insana yönelik adaletsizlikler, haksız tutukluluklar, siyasi soruşturma ve cezalandırmalar ne olacak?
Müzakereymiş! Özgür Özel, Tayyip Erdoğan’a emeklilerin maaşını soracakmış. Tam bir kanıksama. Padişahlık mı geldi hayırdır? Cülus töreninde ulufe mi dileniliyor? Bu nasıl bir muhalefet anlayışı?
Herkes kendisi için gerekli, önemli gördüğü konu için Saray’a gitsin, Divân’a çıksın o zaman!
Ana muhalefet liderine bak! Tayyip Erdoğan’a maruzat iletiyor. Onu yapmasını vatandaş da biliyor Özgür Bey. CİMER’e günde binlerce başvuru var. Sen ana muhalefetin lideri misin, “CİMER”cibaşı mı?
Muhalefet ilk kez ezici bir zafer kazandı. Daha doğrusu AKP büyük bir seçim hezimeti yaşadı. Ama yaşanan ne? Herkes Tayyip ile görüşme kuyruğuna girmiş. Bedel ödeyen yine halk! Hâlâ “demokrasilerde son söz halkındır” demezler mi? Daha halk ne desin size?!
Yazıklar olsun hepinize…
