Ülkemizde siyaset son 10 yıldır sosyal medya üzerinden özellikle de eski adıyla twitter üzerinden yapılıyor.
Sosyal medyada hâkimiyet özellikle de twitter platformunda muhalefette. Böyle olunca da bir muhalifin her gün sosyal medyayı açıp kendisiyle aynı görüşte olan insanların popüler olan paylaşımlarını görmesi hem çok doğal hem de çok memnun edici.
Sosyal medyaya yönelik en önemli eleştiri, gerçeklik algısını yok etmesi. Çünkü sosyal medya kullanıcıları seçmenin hâlâ azınlık kesimi ve bu nedenle de sosyal medya popülaritesi ile seçim sonuçları arasında büyük bir terslik oluşuyor.
Bunun en güzel örneği de sanırım Kılıçdaroğlu’nun cumhurbaşkanlığı seçiminde twiter tarihinin en yüksek görünürlüğe ulaştığı videosudur.
Sonucu herkes biliyor.
…
Ama sosyal medyanın asıl yıkıcı tarafını bence hiç konuşmuyoruz.
Ülkemizde son dönemde yaşanan ve tarihsel önemde birkaç olay sıralayalım.
İlki Devlet Bahçeli’nin Apo çıkışı.
İkincisi yine Devlet Bahçeli’nin hastalığı.
Son olarak da PKK’lı teröristlerin sözde silah bırakması.
…
Peki bunlara soysal medyada tepki ne oldu?
Tek kelime ile espri yarışı!
Hepsi son derece popüler olan, gerçekten zekice denilebilecek espriler.
Hani bize derler ya izahı olmayan şeylerin mizahı olur diye.
Bu sefer tam tersi: Mizahı yapılan şeyin izahı yapılamıyor.
…
Ülkemiz bölünmek üzere iken muhalif kesimler klavye başında en zeki espriyi bulmak ve amiyane tabirle laf sokmakla meşgul.
Öfkelenmemiz gereken yerde espri yapıyoruz.
Tepki vermemiz gereken yerde espri yapıyoruz.
Ağlamamız gereken yerde espri yapıyoruz.
Tüm siyasetimiz espri yapmak üzerine kurulu ve maalesef bunun bir üstünlük, bir zekâ belirtisi olduğunu sanıyoruz.
Ve sonuç olarak siyaset değil espri yapıyoruz ama ülkemiz siyaset ile bölünüyor.
…
Adına orantısız zekâ denilen bu esprinin siyasete ilk girişi sanırım Gezi olayları olarak tespit edilebilir.
Fakat o gün espri havada asılı değildi, milyonlar sokaktaydı.
Aslında orantısız olan zekâ değildi kitlelerdi.
Bir tarafta milyonlar vardı sokakta diğer tarafta dört duvar arasına sıkışıp kalmış iktidar.
Peki ya şimdi?
Şimdi iktidar her şeye hâkim, muhalefetin orantısız bir kitle olarak sokağa çıkması gerekirken insanlar sanal alemde espri üretmekle meşgul.
…
İktidar çok memnun çünkü sosyal medya şu anda siyasetin yapıldığı değil bitirildiği mecra.
Orada her acıyla dalga geçiliyor, her kırmızı çizgiye gülünüyor, her kutsala laf sokuluyor.
Ülkemiz bölünürken, Sevr 85 milyonun gözleri önünde canlı olarak yayınlanırken ülkemizden Hasan Tahsin gibi gazeteciler değil, espri yapıp ortamı iktidar adına yumuşatacak fenomenler çıkıyor.
Siyaset bitiyor, muhalefet esprilere hapsediliyor, ülkemiz bölünüyor.
…
Toplumsal kuraldır: Cenaze evinde gülünmez!
Biz ise kendi cenazemizle geyik yapıyoruz.
…
Siyaset, en basit tabiriyle etki ve tepki mekanizmasıdır.
İktidar bir eylem yaptığında o eyleme karşı ya bir eylem yapmanız gerekir ya da en azından direnmeniz gerekir.
Ama siz iktidarın her eylemine sadece gülüyor ve eğleniyorsanız…
Bu tek bir şeyi izah eder: Yaptığınız şey mizah değil kabullenmektir.
…
Kabullenmek kolay olmayacak biliyorum.
İnternet çağında ciddiyet de yok siyaset de.
Espri şehveti ile azmış bir kitle var sadece.
Sizlere Nâzım’ın o şiirini hatırlatsam:
Yaşamak şakaya gelmez
büyük bir ciddiyetle yaşayacaksın…
Bu şiir de sık sık kullandığımız, suçu başkalarına atmak için alıntıladığımız “akrep gibisin kardeşim” şiiri kadar anlamlıdır günümüzde.
…
Siyaset ciddiyet ister dostlar.
Hatta mizah bile…
